a360grados.net

 

ENLACES INTERNOS

Editoriales universitarias

Institutos de estudios locales/nacionales

 

Editoras y revistas destacadas:

Artes plásticas

 

 


Estudios de Sociolingüística Nº 1
 

Nombre de la Revista: Estudios de Sociolingüística
Número de Sumario: 1
Fecha de Publicación: 2000 / 2
Páginas:
Sumario:

ESTUDIOS DE SOCIOLINGÜÍSTICA

Universidade de Vigo. Servizo de Publicacións

 

Volume 1,2 (2000)       ¡FREE ONLINE ACCESS!

 

Articles / Artigos 

Monica Heller
Bilingualism and identity in the post-modern world 

Palabras clave: bilingualism, linguistic minorities, globalization

Abstract
Nowadays bilingualism is becoming a positive value to be promoted and defended in our western social and cultural context. Being understood from a wide perspective, bilingualism may be both a way of wielding the power and resisting it. Nevertheless, the most relevant aspect is understanding the sources of value of bilingualism and the nature of valued bilingual practices, because not all of them get the same recognition from the point of view of dominant languages and social groups. It is suggested that according to present dominant linguistic ideologies, the bilingualism that gets value and recognition in postmodernity is the one that is based on certain linguistic behaviours and practices that can only change very slightly monolingual standardizing ideologies which was hegemonic in modernity.  

Resumo
No clima intelectual, social e cultural actual, ó menos nos contextos occidentais, o bilingüismo tende a constituírse nun valor positivo que se promove e defende. Se interpretamos o bilingüismo desde unha perspectiva ampla, este pode constituír tanto un xeito de exerce-lo poder coma de resistilo. En calquera caso, o que parece máis relevante é entende-las fontes de valor que se lle adxudica ó bilingüismo e a natureza das prácticas bilingües que se valoran, xa que non todas acadan o mesmo
recoñecemento desde a perspectiva das linguas e dos grupos sociais dominantes. Suxírese como hipótese que nas ideoloxías lingüísticas actualmente dominantes na posmodernidade o bilingüismo que acada valor e recoñecemento é aquel que está baseado en determinados comportamentos e prácticas lingüísticas que só chegan a alterar moi superficialmente as ideoloxías monolingües e estandardizadoras hexemónicas na modernidade.  

 
Adrian Blackledge
Monolingual ideologies in multilingual states: Language, hegemony and social justice in Western liberal democracies

Palabras clave: multilingualism, hegemony, social justice, ideology

Abstract
In multilingual, heterogeneous societies language ideologies are constantly constructed and re-constructed in discursive interactions at micro and macro levels. When the dominant, majority group in a society, nation, nation-state or community considers that the ideal model of society is monolingual, monoethnic, monoreligious and monoideological (Blommaert & Verschueren, 1998a), we immediately encounter questions such as ´who is in?´ and ´who is out?´. A dominant ideology of monolingualism in multilingual societies raises questions of social justice, as such an ideology potentially excludes and discriminates against those who are either unable or unwilling to fit the monoglot standard. In this paper I review recent research which has illuminated our understanding of language ideologies and social justice in multilingual states, and I offer an analysis of everyday discourse practices in Britain, including monolingual practices in a multilingual educational setting, a language ideological debate in local news media, and the liberal academic discourse of a recently-published report into the future of multi-ethnic Britain. My analysis suggests that in each of these contexts the many minority languages of Birmingham, and of Britain, are being written out of public discourse, as a monolingual ideology continues to prevail.  

Resumo
Nas sociedades multilingües e heteroxéneas, as ideoloxías lingüísticas son constantemente construídas e reconstruídas nas interaccións discursivas nos niveis micro e macro. Cando o grupo maioritario e dominante nunha sociedade, nunha nación, nunha nación-estado ou nunha comunidade, considera que o modelo ideal da sociedade é monolingüe, mono-étnico, mono-relixioso e mono-ideolóxico (Blommaert & Verschueren, 1998a), de contado nos atopamos con cuestións tales como ´¿quen fica dentro?´ e ´¿quen fica fóra?´. Unha ideoloxía dominante do monolingüismo nas
sociedades multilingües suscita problemas de xustiza social, e como tal ideoloxía potencialmente exclúe e discrimina a aqueles que non son capaces ou non desexan acomodarse ó estándar monolingüe. Neste artigo pasarei revista a recentes investigacións que teñen clarexado a nosa comprensión das ideoloxías lingüísticas e a xustiza social nos estados multilingües, e presentarei unha análise das prácticas discursivas cotiás en Gran Bretaña, incluíndo as prácticas monolingües nun marco educativo multilingüe, un debate sobre a ideoloxía lingüística nos medios de información locais, e mailo discurso liberal académico dun informe recentemente publicado sobre o futuro da Gran Bretaña multiétnica. A miña análise suxire que en cada un destes contextos as principais linguas minoritarias de Birmingham, e de Gran Bretaña, están sendo suprimidas do discurso público, mentres que a ideoloxía monolingüe continúa a prevalecer. 
    
   
Louis-Jean Calvet & Lía Varela
XXIe siècle: le crépuscule des langues? Critique du discours Politico-Linguistiquement Correct

Palabras clave: globalization, minority languages, linguistic policy, language planning, epilinguistic discourse

Abstract
The topics on language revitalization and promotion and on cultural diversity defense, which are widely translated into some oposition to linguistic globalization, are mostly based on a set of ideas which will be known as ´politically and linguistically correct discourse´ (PLC). This discourse, on its turn, generates linguistic policy claims which usually drive us nowhere. In this article we aim to show a model of analysis of the linguistic situation at the moment of globalization and to characterize the PLC discourse, assessing its effects on linguistic policies.  

Resumo
Os temas da protección ou da promoción das linguas, da defensa da diversidade cultural e lingüística, que se traducen de xeito máis amplo nunha oposición á vertente lingüística da mundialización, fundaméntanse a meirande parte das veces nun conxunto de presupostos que denominaremos discurso político-lingüisticamente correcto (PLC). Este discurso, á súa vez, enxendra reivindicacións de política lingüística que a miúdo conducen a previsibles calexóns sen saída. Neste artigo, propoñémonos presentar un modelo de análise da situación lingüística no momento da mundialización, e mais caracterizar o discurso PLC, avaliando os seus efectos sobre as políticas lingüísticas.  
    
   
Joseph Gafaranga
Language separateness: A normative framework in studies of language alternation   
Palabras clave: Language alternation, language separateness, normative framework

Abstract
In this paper, I argue that, for a ´faithful´ account of the orderliness of language alternation among bilingual speakers, an attitude of indifference must be adopted inapproaching the data. More specifically, I argue that bilingual speakers cannot be assumed to be ´normatively´ speaking either language A or language B. They could also have adopted the use of both languages as the medium (Gafaranga, 1998, 1999, 2000). To demonstrate the need for such an attitude, the paper looks at four of the most influential accounts of language alternation, namely the work of Fishman, Gumperz, Myers-Scotton and Auer. It shows that these accounts fail to capture the orderliness of language alternation because they approach bilingual conversations, not with an attitude of indifference, but from a normative framework whereby every instance of language alternation is defined in terms of language separateness. Key words: language alternation, language separateness, normative framework.  

Resumo
Neste artigo sosterei que para dispormos dun informe ´fidedigno´ sobre o funcionamento da alternancia de linguas entre falantes bilingües, debemos considerar os datos cunha actitude de indiferencia. Máis concretamente, argumentarei que non podemos asumir que os falantes bilingües falen ´normativamente´ nin a lingua A nin a lingua B. Tamén poden ter adoptado o uso de ámbalas dúas linguas como medio (Gafaranga, 1998, 1999, 2000). Para demostrar a necesidade de tal actitude, neste artigo consideraremos catro das propostas máis influentes sobre a alternancia de linguas, os traballos de Fishman, Gumperz, Myers-Scotton e Auer. Mostraremos que estas propostas non logran captar a mecánica da alternancia de linguas debido a que consideran as conversacións bilingües non cunha actitude de indiferencia, senón desde un marco normativo, de acordo co cal cada caso de alternancia de linguas é definido en termos da diferenciabilidade entre elas.  

 
Aneta Pavlenko
Access to linguistic resources: Key variable in second language learning  

Palabras clave: second language learning; interaction; access; linguistic, racial, ethnic, gender, cultural and social identities; non-native speaker (NNS) status; linguistic resources. 

Abstract
Until recently, sociolinguistic approaches to the study of second language learning focused on the role of language variation and linguistic interaction in the learning process. In the past few years, several scholars argued for the broadening of the scope of sociolinguistic inquiry in SLA. In accordance with this call and with recent developments in the field of sociolinguistics, the present paper examines the issue that remains ignored in mainstream SLA -access to linguistic resources of the second language. It is argued that the L2 learners´ and users´ linguistic, racial, ethnic, gender, cultural and social identities mediate access to linguistic resources and interactional opportunities in the L2.  

Resumo
Ata datas recentes, as achegas sociolingüísticas ó estudio da aprendizaxe dunha lingua segunda estiveron centradas no papel da variación das linguas e da interacción lingüística no proceso de aprendizaxe. Nos últimos anos, algúns investigadores defenderon unha ampliación do alcance da
investigación sociolingüística na ALS. De acordo con este obxectivo e mais cos recentes desenvolvementos no eido da sociolingüística, este artigo examina esa cuestión que fica ignorada pola corrente principal da ALS -o acceso ós recursos lingüísticos da lingua segunda. Argumentarei que as identidades lingüísticas, raciais, étnicas, de xénero, culturais e sociais dos aprendices e usuarios de L2.  
  
   
 
Håkan Casares Berg
Review: Teun A. van Dijk (1999). Ideología. Una aproximación multidisciplinaria. Barcelona: Gedisa.    


Manuel Fernández Ferreiro
Review: Christina Bratt Paulston & G. Richard Tucker (eds.), (1997). The Early Days of Sociolinguistics: Memories and Reflections. Dallas, TX: Summer     
   
 
Ana Luna Alonso
Review: Le galicien et la sociolinguistique galicienne: à la conquête de la reconnaissance sociale de la langue. (= Lengas 47, 2000) Université Pau   
  
 
 


 



Patrocinio - Contacto - Aviso Legal - Política de cookies - Añadir revista - Taller de Autopublicación
© 2004-2024 a360grados.net - La ciencia, la cultura y la sociedad a través de nuestras revistas
Desarrollo Web ComercialStudio.com